4 sierpnia 2017 r. zmarł prof. dr hab. inż. Jerzy Suwiński, ceniony specjalista w zakresie chemii organicznej, mechanizmów reakcji organicznych i technik spektroskopowych.

Od roku 1961 do 2012 był związany z Wydziałem Chemicznym Politechniki Śląskiej. Pełnił liczne funkcje organizacyjne: kierownika Zakładu Chemii Organicznej (1990-2006), dyrektora Instytutu Chemii i Technologii Organicznej (1999-2002), prodziekana Wydziału Chemicznego (1984-1987), dziekana Wydziału Chemicznego (1990-1996 i 2002-2008), członka Senatu (1990-2008).

Od roku 2012 był pracownikiem Centrum Materiałów Polimerowych i Węglowych PAN w Zabrzu. Wiele lat był członkiem Rady Naukowej, przedtem Centrum Chemii Polimerów PAN (1993-2002), ostatnio CMPW PAN (od 2005). Pełnił funkcję przewodniczącego Komisji ds. Przewodów Doktorskich. Sprawując tę funkcję wykorzystywał swoje wielkie doświadczenie, a jednocześnie pracował dla doktorantów starannie i sumiennie.

Profesor Suwiński był wykładowcą i profesorem wizytującym licznych uczelni zagranicznych: University Degli Studi di Bologna, Włochy, Uniwersytet Campinas, Brazylia, Wysoka Technicka Skola, Bratislava, Czechosłowacja, Uniwersytet „La Sapienza” w Rzymie, Włochy, Uniwersytet w Rennes, IUT Lannion, Uniwersytet IUT w Nantes, Francja, Northwest i w innych stanowych uniwersytetach Missouri; Uniwersytet w Sao Paulo, Brazylia, Rio de Janeiro-Niteroi, Uniwersytet w Essen, Niemcy, Utah State University, Logan, USA. 
Profesor Suwiński wypromował 9 doktorów, z których dwóch jest profesorami tytularnymi, a jeden doktorem habilitowanym. Był autorem i współautorem licznych artykułów naukowych, książek naukowych i dydaktycznych, a także patentów. Za swoją działalność naukową i dydaktyczną był honorowany odznaczeniami państwowymi: Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Medalem Komisji Edukacji Narodowej.

Profesor Suwiński brał czynny udział w gremiach naukowych i doradczych, był Członkiem Rady Naukowej nie tylko Centrum Chemii Polimerów PAN i Centrum Materiałów Polimerowych i Węglowych PAN w Zabrzu, ale również Rady Naukowej Instytutu Chemii Organicznej PAN w Warszawie (1993-2005), Rady Głównej Szkolnictwa Wyższego (1999-2002).

Był człowiekiem niezmiernie prawym, znajdującym zawsze czas na wysłuchanie opinii innych. W naszej pamięci pozostanie jako człowiek życzliwy dla swoich współpracowników i nadzwyczaj pracowity, o wielkim talencie dydaktycznym, głęboko oddany sprawom społeczności akademickiej.